Önceki yazılarımda değindiğim gibi Datça bayram tatilleri başta olmak üzere yine bu günlerde de yerliler ağırlıklı olarak turist akınına uğradı.  Belirli bir kapasitesi olan Datça’ya aşırı yüklenme olunca sorunlar peş peşe birbirini izledi.  Kalınacak yer bulabilmek, işletmelerdeki birbirini tutmayan fiyatlar, denetim eksikliği,  otellerin kıyalara el koyma girişimleri, Sevgi yolundaki bir otelin kıyı boyunca genişlemesi  sürdürüyor, denize uzatılan iskeleler, rampalan, örülen duvarlar, elektrik ve su kesintileri derken oto-park sorunları onlara eklendi.
Pratik çözümlü bir toplum olduğumuzdan diğerleri bir yana oto-park sorununu kısmen de olsa çözümlemeyi başardık. Kamu binaları başta olmak üzere bazı yapılar depremden zarar gördü gerekçesiyle yıkıldı ve yerleri oto-parka dönüştürüldü.
Bir zamanlar tipik bir Akdeniz kasabası olan Datça’da birkaç yıldır bu özelliğinden uzaklaşmış, betonlaşma ağırlık kazanmıştı. Kuşkusuz bunda önceki dönemin komisyoncu, işletmeci ve inşaatçılardan oluşan belediye meclis üyelerinin ne kadar payı olmuştur; tartışılır.
Önceki yıllarda ilçe denize yakın en güzel yerine devasa büyüklükte bir amfitiyatro yapılmıştı. Mimari yönden hiçbir özelliği olmayan bu devasa yapı oraya tabir caizse lök gibi oturtulmuştur. Şehircilik ve çevrecilik anlayışından uzak kişilerin yaptığı bu yapıyı yapanlar biraz mimari tarihi bilmiş olsalardı amfitiyatroyu hemen yakınındaki tepelerden birine yaslarlardı. Böyle yapabilmiş olsalardı hem daha ucuza çıkarır, hem de bu çirkin görüntü olmazdı.  Mimari veya sanat tarihi yönünden biraz bilgileri olsaydı; antik tiyatroların tepelere yaslandığını bilirlerdi. 
Datça’da bilgisizliğin ortaya koyduğu yapılar bununla da kalmıyor; Yeri geldikçe değindiğim Datça meydanında 150 yılı aşkın bir süre önce halkın elbirliğince yaptığı küçük, şirin bir mescit vardı. Birkaç yıl öncesi bir hayırsever tarafında yıktırılarak yerine kilise çan kulesi benzerinde minaresi olan acayip minareli bir cami yapıldı. Yapanların savunması ise K.Afrika ve İspanya’da benzerleri var oldu. Datça  neresi  K.Afrika veya İspanya Endülüs  mimarisinin ne işi var ?
 Geçenlerde Datça’ya gelen biri haklı olarak bana şu ilerideki kilise mi diye sormuştu.  
Yakın tarihlere kadar Datça merkezinde deniz kenarında havuzu da olan güzel bir öğretmen evi vardı. Depremden zarar gördü gerekçesiyle öğretmenlerin, bazı halkın yararlandığı bu öğretmen evi de yıkıldı  ve geniş arsası oto park oldu. Ne derece doğru bilemem ama söylentiye göre yanındaki otelden ötürü yıktırılmış. İlçenin limandaki en güzel otellerinden Dorya Oteli de yıktırıldı arsası öyle duruyor.
Datça’da yıkımlar bunlarla kalmadı. İlçe merkezindeki ilkokul’da depremden zarar gördü gerekçisiyle yıkıldı onun da yeri oto park oldu. Karşısında insanların oturup dinlendiği, velilerin öğrencilerini beklediği ağaçlıklı güzel bir çay bahçesi vardı. Onun da yerine lök gibi anlamsız beton blok yapıldı.
Datça’ merkezinde kaymakamlık ve emniyet müdürlüğü vardı. O da birkaç yıl önce yerine yenisi yapılacak diye yıkılıp oto parka dönüştü. Şimdilerde kaymakamlık ve adliye eski hastane binasına taşındı. Emniyet Müdürlüğü, Nüfus Müdürlüğü, Maliye, Tapu, müftülük şehrin her bir yanına dağılmış durumda. Datça da devlet dairelerinde işi olanlar şaşkın şaşkın devlet dairelerini arıyorlar.
Depremden zarar gördüğü gerekçesiyle yıkılan yapılardan ötürü Datça’nın deprem bölgesi olduğu sanılmasın. Akdeniz’in açıklarındaki depremlerden ara sıra olsa sallanıyorsa da şimdiye kadar tehlikeli bir durumda hiç olmadı. Yalnızca  iki üç yıl öncesi Bodrum depreminden etkilenmiş, ancak yıkılan da olmamıştı.
Datça’nın reklamını bazıları güzel yapıyor ama sorunlarından hiç birine değinen yok…