Uzman Klinik Psikolog F. Çilem DENİZ

Sevgili okuyucu merhaba, bir Datça akşamı klavyenin başına oturmuş hayal ürünü bu hikâyeyi anlatmakla başlıyorum, yazı dizisi olarak size sunacağım bu hikâyenin ilk bölümünü paylaşıyorum.

… bu yazının amacı yolunu kaybetmiş bir ruhun yolunu bulma serüveni olacak, sizin de eşlik edeceğiniz bu yolculuk belki içinizde bir yerlerde anlam bulacak…

Bölüm 1

Uyandı, gözlerini zorlukla araladı hiçbir işe yaramayacak, ne dünya için ne de kendisi için anlam ifade etmeyen yalnızca doldurulmak için başlanan bir güne... Sağlıklı olması, varlıklı olması, henüz başına büyük bir felaket gelmemiş olması neden bir şey ifade etmiyordu... Neden derinlerinde ölmüş olan Benliğini sürüklüyordu.Neyi bekliyordu? Düşündü zaman doldurmak… Nedendi ama bunca çabasızlık...benliği acı içinde daha ne kadar devinecekti…

Bu anlamsız yaşamını daha ne kadar sürdürebilecekti..? bedeni iyiydi ama ruhunu ele geçirmiş ve yiyip bitiren, kemiren, bu his bu anlamlandıramadığı öfke… bu boşluk daha ne kadar sürecekti, aylardır sürünüyordu. Geçmişte yüreğini dolduran yaşama arzusu nasıl olup da onu terk etmişti, hangi zaman diliminde başlamıştı bu manasız tükeniş, ne zamandır yavaş yavaş ölüyordu ruhu.Bu düşüncelerle daha fazla kalamadı geriye çekildi ve hayatına baktı, arzu ettiği hemen hemen her şeye sahipti, hatta ilk gençlik çağlarında bu yaşamının hayalini dahi kurmamıştı, çevresindekilerin onu gıptayla izlediği bir yaşam sürüyordu. Ama kimse içinin çürümüşlüğünü görmüyordu.

Hatırlamaya çalıştı, neydi, neydi, neydi onu, geçmişte hayatta tutan şey neydi?

Hatıralar içinde yol aldı hayatı doyasıya yaşama arzusunu ona ne veriyordu, belki onu bulursa yok oluş sebebini de bulacaktı ve o an belirdi düşünceler, yaptığı yanlış seçimler, vazgeçtiği hayaller, bunca zaman nasıl görememişti onları, tabi yüksek egosu ben hata yapmam düşüncesi hep bir perde olmuştu şimdi fark ediyordu... İşte aslında tüm neden buradan geliyordu çok uzun zamandır bir hatayı yaşıyordu, hayatını tümden bir kutuya hapseden bu yaşantıydı…

Hayatının yanlış seçimlerden ibaret olduğunu fark etmişti farketmesine ama nasıl düzeltecekti, sahip olduklarından vazgeçmek içindeki sese kulak vermek ve yeni bir hayata adım atmak var olanı yeniyi yaratma için yıkmak, tüm bu düşünceler nefesini kesiyordu, korkuyordu, o kadar hata yapmıştı ki…

“Ya yine hata yaparsam ya içinde olduğum için bana değersiz geliyorsa sahip olduklarım? Ya yıktıktan sonra pişman olursam? Ya aradığım ben aslında istediğim değilse?

….Devam edecek…