(Ben bir İnsanım; ve İnsana Dair Hiçbir Şey Bana Yabancı Değildir.) Publius Terentius Afer

Sadece insanız, hepsi bu.

Hem kendimize hem başkalarına abartılı anlamlar yüklemek çoğu zaman gönüllü bir kandırmacadan ibarettir. Çünkü insan, kusursuzlukla değil; eksikleriyle, özlemleriyle, affedilmeye muhtaç hatalarıyla insandır. Bir gün güçlü görünmeye çalışırken ertesi gün gözyaşlarına yenik düşer. Bir sabah umutla uyanır, akşam karanlığa gömülür.

İnsana dair hiçbir şey bize yabancı değil: kıskançlık da, şefkat de… öfke de, bağışlama arzusu da. Hepsi içimizde yan yana yaşar. Bizi karmaşık ama gerçek kılan da bu çelişkilerin kendisidir.

Mevlânâ’nın yüzyıllar öncesinden gelen çağrısı boşuna değil:

“Ne olursan ol, yine gel.”

Çünkü hangi gölgelerden geçersek geçelim, hangi yükleri taşırsak taşıyalım, hepimizin içinde aynı öz yanıyor: insanlık.

Ve Can Yücel’in sözü, bu hakikati tamamlar:

“İnsandan gelen her şey başım gözüm üstüne.”

Çünkü insandan gelen, insana dair olan her şey aslında bizde de vardır. Başkasının kusuruna bakarken kendi kusurlarımızı görmemek, başkasının yarasını küçümserken kendi acımızı büyütmek ne kadar kolay. Oysa aynı toprağın parçalarıyız.

Mevlana’ nın çağrısı da, Can Yücel’in sözü de insana duyulan derin saygının ifadesidir. Biri bizi dışlamadan kabul etmeye davet eder; diğeri kabulün ötesine geçip “sen insansın, öyleyse senden gelen bana da yabancı değil” der.

Belki de bugünlerde en çok ihtiyacımız olan şey, bu iki sesi yeniden duymak. Birbirimizi dışlamadan, küçümsemeden, yargılamadan kabul etmek. İnsanlığımızın bütün yüküyle, bütün güzelliğiyle baş üstünde tutulmak.

Bir de dizi kahramanı özentisiyle kendinden uzaklaşmış insanların gerçek dünyaya salık verdiği size yapılan hiç bir yanlışı af etmeyin  önerisi var. 

Bunun üzerine bir liste yapalım mesela. Af etmemeniz gereken kaç kişinin hala hayatımızda olduğunu düşünelim. Pişman olduklarımız da var, iyi ki dediklerimiz de… 

Hayat çoklu seçenekler sunmaz aslında sadece ucu açık sorular bırakır önümüze, ve hiç bir sınav kâğıdını kontrol etmez hükmü soruyla birlikte vermiştir zaten. Yoluna devam eder sizli ya da sizsiz hiç farketmez. Var sen yoluna kiminle devam edeceksen et der gibi. 

Atasözü niyetine; “ insan her şekilde pişman ölür. Ya yaptıklarından ya da yap(a)madıklarından…

Çünkü sadece insanız, hepsi bu.