Aydın Büyükşehir Belediye Başkanı’nın iktidar partisine katılacağı konuşuluyor. Şaşırdık mı? Hayır.

Son günlerde siyasetin gündemi yine hareketli. İttifak tartışmaları, parti içi manevralar ve kulislerde dolaşan transfer söylentileri…

Mansur Yavaş, Tanju Özcan gibi bir grup medyanın da desteklediği isimlerin parti değiştirme olasılığı vardır dersek buna da şaşırmayın. (Bu, bir kulis bilgisi  ya da iç ispiyoncu jurnali değil; yalnızca kişisel okumadır)

Peki bu ihtimal bizi şaşırtır mı?

Artık şaşırmayalım. 1950’lerden bu yana rotasını kendi genel başkanlarının bile anlamadığı  bir partinin iç icraatlarına şaşırmamayı da öğrenmek gerekiyor.

Türkiye siyasetinde “parti değiştirme” yeni bir alışkanlık değil, adeta kadim bir refleks. CHP’den ayrılıp başka partilerde etkili olmuş çok sayıda isim var. Her yaş kuşağı mutlaka bir isim hatırlar.  Yeni kuşakların ise hikayesini öğrenip anlamakta zorluk çektiği teğmen vakası ( Mehmet Ali Çelebi) ise tüm değişim/dönüşümlerin atası olarak tarihteki yerini almıştı.

Topuklu Efe ( Özlem Çerçioğlu) parti değiştirirse teğmenin tahtını sarsar ve siyasi hayatımıza yeni bir döngü kazandırır.  

Türk Siyasetinde Parti Değiştirmenin 3 Ana Nedeni
Kariyer ve Mevki Arayışı

Çoğu geçiş ideolojik değil, pozisyon odaklıdır. Listelere giremeyen, görev verilmeyen siyasetçi, başka partide koltuk arar.

Güç Dengelerindeki Değişim

İktidarın değiştiği her dönemde, özellikle yerelde, merkezi hükümete yakın durma hesabı yapılır.

Parti İçi Çatışmalar ve Kişisel Kırgınlıklar

Çoğu kopuş, ideolojik değil kişiseldir. Genel başkanla ters düşen, yerel örgütle kavga eden, başka partide “yeni sayfa” açar.

İlkesel Duruşun Kıymeti
Parti değiştirmek tek başına suç değildir. Fikirler değişebilir, partiler kendi çizgisinden sapabilir. Ancak asıl mesele, bu değişimin hangi gerekçeyle yapıldığıdır.

İlkesel duruş, siyasi yolculuğun pusulasıdır. Bir siyasetçi, halka hangi idealleri vaat ederek yola çıktıysa; o ilkelerin neresinde durduğunu, parti değiştirse bile koruyabilmelidir. Aksi halde, seçmenin oyunu aldığı günden itibaren ahlaki bir borç yüklenir ve bu borcu boşa çıkarır.

Bugün Türkiye siyasetinde eksik olan şey “geçişkenlik” değil, “tutarlılık”tır. Rozetler değişebilir, ama değerler değişmemelidir. İlkesiz transferler, siyaseti partiler arası bir pazara çevirir; o pazarda satılan şey ise halkın güvenidir.