Datça Havadis internet sitesinde yazılarıma 2020’de başlamışım. Gününde bir karışıklık olduğu için yazmadım. İlk makalemin adı da “YAŞAMIMDAKİ ÜÇ AYDIN”… O günden bu yana da 154 yazı ile karşınıza çıkmışım. İlk yazdığım yazılar fotoğrafsız. Fotoğrafı ilk defa 19 Mart 2023 günü kullanmışım. Sonra bir ara ve daha sonra da hemen her yazıma bir görüntü eklemişim.. Görüntülerin bazıları karikatür, bazıları günün anlam ve önemine değinen fotoğraf olmuş. İyi de yapmışım diye düşünüyorum. 
İlk makalemde yaşamıma çeşitli zamanlarda giren ve adları “Aydın” olan üç kişiden söz etmişim. Adana’da TRT Bölge Haber Müdürdlüğü’nde çalışırken bana ustalık yapan, “Aydın Remzi Yüregir”, Daha sonra 10 yıl kaldığım İstanbul’da karşılaştığım “Aydın Toraman’ ve 16 yıl ikamet ettiğim, Datça’da Datça Havadis Gazetesi’nin sahibi ve Mülkiyeliler Birliği Datça Şubesi başkanı “Aydın Erdoğan”
2020’de yazdığım makaleyi şu şekilde sonlandırmışım: “Böyle mutlu bir günde, 30 Ağustos Zafer Bayramı’nın yıldönümünde bu yazıyı okuduğunuz için teşekkür ediyorum. 
“Ancak teşekkürüm bu kadar çabuk bitmeyecek, yaşamıma bilerek ya da bilmeyerek, isteyerek ya da istemeyerek giren ve yön veren üç Aydın’a da teşekkür ediyorum. 
“İyi ki yaşamıma girmişler…
“Nokta.”
O ilk yazımı şöyle sonlandırmışım: *Bugünlük bu kadar… Sağlıcakla ‘Kalın, Datça Havadis’siz kalmayın…” Bu bitiriş de sonradan şekil değiştirdi. Okuyucularım bildiği için tekrarlamıyorum. 
*****
İyi de şimdi bunları niye anlatıyorum? Bilgisayırımda “Sonra Kullan” diye  bir yazı alanı, bir Word sayfası bulduğum için anlatıyorum. 
Size tuhaf gelecek ama, benim huyum bu. Hiç bir şeyi, ısraf etmek istemiyorum. Herşeyi ama herşeyi sonra kullanırım diye saklıyorum. Bazı arkadaşlarım, hatta aile üyelirim bile bu huyuma çok kızıyorlar. Hatta beni “Çöpçülükle” suçluyorlar. Ancak aldırmıyorum ayraca, “Can Çıkar, Huy Çıkmaz” biliyorsunuz. 
Bir de şunu belirtmemde yarar var. Artık huysuz bir ihtiyar olma youlnda ilerliyorm. Ben yavaşım, ancak, her şeyin ilacı olan “Zaman” hızla geçiyor. ve tükeniyor. Arkasından yetişmek de pek mümkün değil..
*****
Gördünüz, “Sonra Kullan”mak üzere sakladığım, boş bir sayfa bana neler yazdırdı. Umarım sıkılmadan okumuşsunuzdur 
Son satıra geldiyseniz, parmak kaldırın da okunduğumu anlayayım.
Ya da aşağıdaki sonlandırmayla kalın!

Bugünlük de bu kadar!
Hoşçakalın! Sağlıcakla Kalın!
Datça Havadis’siz Kalmayın!