Kış mevsiminin en karlı, en soğuk günlerini yaşıyor ülkemiz. İki aylık ayrılıktan sonra Datça’ya ulaştığımızda, geçen yıllara göre daha soğuk bir ortam karşıladı bizi. Sadece bedenimiz değil, ruhumuz da üşüdü aldığımız acı haberlerle.

Kış mevsimi, bir devre damgasını vurmuş ne çok sanatçıyı aldı götürdü bir başka aleme. Datça da , enerjisi ve güler yüzüyle, daima boynunda fotoğraf makinesi ile her etkinlikte görmeye alıştığımız sevgili Alev Ekebaş’ı yolculamış. Hepsi huzur içinde dinlensinler. Zamansız kayıplar bir başka acı bırakıyor gönlümüzde. Hayatın bilmediğimiz, çözemediğimiz bir planı var. Neye göre, nasıl, niçin? Sorgulasak da cevap bulamıyoruz; kabullenmekten başka çözüm yok.

Datça kış sakinliğini yaşıyor ama ekonominin sert rüzgarları esmeye devam ediyor. İki aydır uzakta olduğum ülkeme döndüğümde gördüğüm fiyatlara inanamadım. Çarşı, pazar alev alev! Daha bir de elektrik faturaları, kiralar, zorunlu giderler var zamlanan. Bir ülkede halkın geçim seviyesi düşmüşse, başka söze gerek var mı? Siyasal kavgalar artık gülünç geliyor. Evine ekmek götürmek derdinde olan vatandaş, ülkedeki kutuplaşmanın farkında mı? Öyle ki, Fatma Girik’i son yolculuğuna uğurlarken dört yapraklı yoncanın Hülya Koçyiğit’i tabut başında siyasi fikir ayrılığından dem vuruyor. Acı...

Politikacılar birbirlerine laf yetiştirmekten, halkın sesini duymaya zaman bulamıyor olacaklar ki halka rağmen kavgaya devam ediyorlar. Toplumun istediği, adaletli, huzurlu, barış içinde yaşamak ama geçinebilecek ekonomik kazanımla yaşamak. Politikacılar da bunun için uğraş vermeli, değil mi? Ya biz yanlış biliyoruz yada onlar!