Cumhuriyetimizin 100. Yılını nasıl kutlayacağımızı önceki yıllarda birçok kez düşünmüştüm.  100. Yılı öncekilerden çok farklı kutlayacağımızı, dünyaya Cumhuriyetimizi nasıl sahiplendiğimizi göstereceğimizi sanmıştım. Bunları düşünürken medyaya düşen bir habere önce inanmak istemeyerek asparagas haber demiştim. TRT, İsrail- Hamas Savaşında Gazze’de yaşanan acı, daha doğrusu insanlık dışı olaylar karşısında Cumhuriyetimizin 100. Yıl kutlamalarını ertelemiş… Sonra da bu haberin doğruluğu ortaya çıkınca şaşırdım kaldım;  Vatandaşın vergileriyle ayakta olan bu kurum Cumhuriyetimizin 100 Yılını nasıl görmezden gelir diye…

Akıl sır erecek gibi değil…

Cumhuriyetin 100. Yılı bir daha kutlanması olası değil; bir yüzyıl sonra 200. Yıl ancak kutlanır…

Cumhuriyetin 100.Yılı ile İsrail-Hamas Savaşanın ne alakası var. Oysa TRT bu konuda örnek bir kurum olmalı, diğer kanallardan çok daha görkemli bir program yapmalıydı. Dilerim bu yanlışından döner.

Şimdi gelelim Cumhuriyetimize;

 Çökmüş, istilaya uğramış, emperyalizme boyun eğmiş Osmanlı’nın küllerinden Atatürk ve arkadaşlarının kurduğu Cumhuriyet dünya çapında bir olaydır. Kuruluşundan bu yana aklı başında, aydın insanlarımız tarafından her zaman coşkuyla kutlandı. Atatürk’ün Anıt Kabri milli bayramlarımızda ve başımız her sıkıştığında birlerce yurtsever tarafından dolduruldu. Geçmişi, tarihi bilmeyen bazıları da dostlar alışverişte görsün gibisinden orada zorunlu boy gösterdiler. Bu günleri yaşarken geçmişi hatırlıyor ve gerçekten üzülüyorum. Çok değil; yirmi, yirmi beş yıl öncesinde bayramlarımızın en büyüğü Cumhuriyet Bayramı coşkuyla, görkemli olarak kutlanırdı. Caddelerde Cumhuriyeti simgelen bayraklarla süslenmiş zafer takları sıralanırdı.

Çocukluk yıllarımızda sınıflarımızı kâğıttan bayraklar ve krepon kâğıtlarıyla süslerdik, öğretmenlerimiz bizlere Cumhuriyetin anlamını anlatırken bunun öyle kolay kazanılmadığını anlatırlardı.

Elleri öpülen hocalarımızın ruhları şad olsun.

Bu yazımda cumhuriyetimizin nasıl kurulduğunu anlatacak değilim. Aydınlanma felsefesini aşmış olanlarımıza,  yakın tarihimizi bilenlerimize onu bir kez daha anlatmak yersiz.. Ya bilmeyenler derseniz; onlar bu büyük günün anlamını şimdiye kadar öğrenemedilerse varsın yine de öğrenmesinler. Anlamazlar ya da işlerine gelmediğinden anlamak istemezler…

Türkün bu büyük bayram kolay kazanılmadı. 

Emperyalizme karşı koydu ve onlara karşı dimdik ayakta durdu…

Bunu başaran Büyük Atatürk ve arkadaşlarına çok şeyler borçluyuz…

XVI. yüzyıldan sonra duraklama ve çöküş sürecine giren 600 yıllık imparatorluk neden çökmüştü?

Emperyalizme nasıl boyun eğmişti?

Cumhuriyete karşı olan zavallılar bunu biliyorlar mı?

Günümüzde hala Osmanlı hayalini kuranlar, Türküm demekten kaçınanlar; ola ki bunu anlayabiliyorlarsa Büyük Atamızdan dualarını esirgemesinler.  Sarı saçlı mavi gözlü dev olmasaydı bugün kim bilir hangi devletin kölesiydik; Yunanlının mı, İngiliz’in mi, Rus’un mu, yoksa bir başkasının mı?

Cumhuriyetimizin 100. Yılını her zamankinden çok daha fazla içimize sindirmeliyiz. Balkonlarımızı pencerelerimizi bayraklarla süslemeli, dışarıdaki coşkulu kutlamalara katılmalıyız.