Türkiye’nin gündemi; her şey bir yana CHP Kurultayıydı.  Kurultay tartışmaları çok önceden başlamış, partililer adeta ikiye ayrılmıştı. Bu kurultayın Kemal Kılıçdaroğlu ile Özgür Özel arasında başkanlık yarışı şeklinde geçeceği biliniyordu.  Sonunda günlerdir tartışılan kurultay yapıldı ve değişimden yana olanların oylarıyla Özgür Özel CHP genel başkanlığına seçildi.

CHP’de cumhurbaşkanı ve genel seçim sonrasında önce içten içe sonra da suyun yüzüne çıkan karşılıklı suçlamalar vardı. Aynı hoşnutsuzluk CHP’ye gönül vermiş olanlarda da görülüyordu. Çoğu CHP’li tepkisini ortaya koyuyor, bir daha seçime gitmeyeceğim veya oy vermeyeceğim diyordu. Kılıçdaroğlu ve kurmayları nedense CHP tabanının kaydığını fark etmediler veya üzerinde durmadılar.

Ortada olan bir gerçek var;  İsmet İnönü ve Bülent Ecevit’in yeri hiçbir zaman doldurulamamıştı.  Bugünkü CHP’nin de Atatürk’ün partisi olmaktan çok uzak olduğu açıktır. Parti hızla soldan sağa yöneltilmiştir. Bunda kimin payı vardır; tartışılır… Dış güçler etkili midir? Onu da şimdilik bilebilmek biraz zor…

Sürekli seçim kaybeden Kılıçdaroğlu başarılı mı; yoksa başarısız mıydı?

Bu da tartışılacak ayrı bir konudur.

Deniz Baykal’ın kaset olayından sonra Kılıçdaroğlu ortaya çıkmış veya çıkarılmıştır. O zamana kadar isminden pek söz edilmeyen bir milletvekiliydi. İlk defa yolsuzluk üzerine televizyon ekranlarında bazı kişileri zorlamıştı. Ondan sonra yıldızı parlamış, medya tarafından gündeme sürekli taşınmıştı.

Ekmelettin İhsanoğlu olayından sonra altılı masa büyük yanlıştı. Sol partiler ve HDP hesaba katılmamış, İYİ Parti dışında oyu hiç kabilinde olanlarla ortaklık kurulmuş, ulufe dağıtılır gibi 39 milletvekilliği onlara verilmişti.  Parti için çalışan bazı il başkanları, partililer ve Hüsnü Bozkurt başta olmak üzere televizyon ekranlarında sürekli gördüğümüz aydın kişiler liste dışı bırakılmıştır. Aslında bunlar buzdağının görünen yüzüdür, altında neyin olduğu henüz bilinmiyor. CHP’liler tarafından sıcak bakılmayanların meclise girmeleri ve bazı danışmanlar ayrı bir garabet örneği olmuştur. CHP yönetiminin bu tür yanlışlarını Yılmaz Özdil Sözcü’de yazdığı zamanlar köşesinde “Guguk Kuşu” örneğini vermiş ve tepkisini dile getirmişti. Ne gariptir ki; gazeteden ayrılmak zorunda kalmıştı. Şimdi de YouTube’de Babala TV’de aynı konuda yorumlarını sürdürüyor.

CHP’de bu tür yanlışlar yapılırken Özgür Özel ve Ekrem İmamoğlu ile onların yanında yer alanlar bunlara itiraz ettiler mi?

O da tam bilinmiyor.

Kemal Kılıçdaroğlu cumhurbaşkanlığı ve genel seçim öncesinde elinden geldiğince çalıştı ama yalnız kaldığı da açıktır. Ne derece doğrudur bilemeyiz ama birçok sandığın sahipsiz kaldığı da söyleniyor.

CHP’de Özgür Özer’in başkanlığında partide dengelerin değişeceği açıktır. Nitekim yaptığı ilk konuşmasında ne yapacağı konusunda bazı ipuçları vermiştir: “Omzuma yüklemiş olduğunuz sorumluluğun farkındayım. CHP’nin 130 milletvekilinden oluşan harika bir gurubu var. Çok konuşuldu. Buraya kim kaç milletvekilinin desteğiyle geldi diye. Bu salonda milletvekillerimizle el ele, omuz omuza çıkıyorum. Salona il başkanlarımızla girdik. Bu salondan 81 il başkanımızla kol kola omuz omuza çıkıyorum. İmza sayıları çok konuşuldu. Ben 1366 delegemizi bana oy vermiş kabul ediyorum. Bu zor süreçte, bu salondan dışarıya hiçbir kırgınlık çıkarmayacağıma kendi adımla söz veriyorum.”

CHP’nin kurultayı demokrasiye uygun bir durumda yapıldı. Ancak Özgür Özel’in salona girerken isminin anons edilmeyişi ve müziğin sesinin yükseltilmesinin CHP’ye yakışmadığını söylemeden geçemeyeceğim. Ayrıca Kılıçdaroğlu’nun oy kullanır kullanmaz salonu terk ederek Özel’i tebrik etmemesi de bence demokratik anlayışa uymamıştır.

Şimdi gözler değişim sürecine girdiği söylenen CHP’de ve Özgür Özel’de… CHP ve Özgür Özel ilk sınavını önümüzdeki yerel seçimde verecektir.