Boğaziçi’nde Kuzguncuktaki çocukluk yıllarımda beyaz perdeyi ilk defa Üsküdar’daki Bizim ve Hale sinemalarıyla tanımıştım.O günlerde   Kuzguncuktan Üsküdar’a bugünkü gibi ulaşım kolay olmadığından yürüyerek giderdik. Yaşım küçük olduğundan sinemanın kontrol görevlisi beni içeriye almak istemez, ancak mücadeleler sonunda gidebilirdim. Bazen de halam mantosunun altına alarak bu önemli sorunu çözerdi. Bağlarbaşındaki yazlık sinemada ise bu tür sorunlar yaşanmazdı. 
Ne gariptir ki yaşımın küçük olmasına rağmen filmlerden bazılarını çok iyi hatırlıyorum. Bunların başında da Mihracenin Sevgilisi, Hint Mezarı, Yüzbaşı Amerika gibi Amerikan yapımı filmler gelir.

İlkokula başladığım yıllarda annem ve babam beni Beyoğlu’na Lorel ve Hardi filmlerine götürürlerdi. O günlerde Beyoğlu’nda Lale, Yıldız, İpek, Melek, ,Saray, Ar, Alkazar sinemaları vardı Sinemadan sonra mutlaka muhallebiciye gidilir, su muhallebisi veya kazandibi yenirdi. Kısacacısı güzel günlerdi
Bizim kuşaklar Lorel-Hardi filmlerini çok iyi bilinler; gençlerin isimlerini duyup duymadıklarını bilemem. Dönemin en ünlü dublaj sanatçısı Ferdi Tayfur’un uyarladığı Türkçe ile çok daha değir kazanmıştı.
Yarım yüzyılı aşkın sürede dünyayı güldüren, Stan Laurel (1890-1965) ile Oliver Hardy’nın (1892-1975)  seri halindeki filmleri  II. Dünya Savaşı savaş sırasında dünyayı güldürmüş, bir bakıma sıkıntıları acıları hafifletmiştir. Lorel-Hardi filmlerinden yenisini gelmesini yalnız ben değil babam ile annem de beklerdi. Demek ki, yalnız  çocukları değil büyükleri de etkileyen filmlerdi..
Stan Laurel zayıf, çelimsiz ve kısa boyluydu; bilgiçlik taslayarak her ise karışır, akıl ve sonra yüzüne gözüne bulaştırırdı. Başı sıkıştığında melon şapkasını kaldırıp başını taşımasıyla ünlüydü.   Oliver Haardi ise şişman, diğerinden daha iri olup arkadaşının yanlışlarını düzeltmeye çalışır, ona sorunların içerisinde kalır, zor duruma düşerdi. Anlaşılan bu iki tipin yaratıcısı bazı karakterleri canlandırmak istemişti.
Stan Laurel ile Oliver Hardi çifti beyaz perdede ilk defa sessiz sinema döneminde 1925 yılında görünmüşlerdir. Dönemin ünlü  yöneümeni  Hal Roach,  Flem şirketlerinde senarist olarak çalışan, Georgia eyaletinden  şişman ve sempatik görünümlü  Oliver Hardy ile İngiltere’den  Hollywood’da şansını denemek için gelen Stran Laurel’in  uyumlu bir çift olacaklarını düşünmüş ve onlara  kısa metrajlı “The Lucky Doğ”  isimli  bir deneme filmini 1921’de  çekmiştir. Bu sessiz güldürü filmi beğenilince beraberlikleri uzun yıllar devam etmiştir. Sessizden sesliye geçilriğinde dönemin bazı ünlüleri perdeden silinirken Laurel-Hardy çifti ünlerini sürdürmüştür. Sinemanın yeri dolmayan bu ünlü çifti 1926 yılından 1957 yılına kadar  aralıksız 32 yıl filmlerini sürdürmüşlerdir. Çoğu filmleri İstanbul’da Türkçe isimlerle tanınmış olup belli başlıları arasında; “Big Busiiniss” (1929), “Helpmates” (1932),
 “Sons  of the Desert” (1933), “Way out west “ (1937), “Block-Heads” (1938), bulunmatadır. “The Music Box” filmiyle  “ ile Akademi ödülünü kazanmışlardır. Çoğunlukla 20 TH Century Fox ve Metro Goldwyn Mayer stüdyolarında çalışmışlardır. 
Uzun yıllar süren bu beraberliklerinde aralarında hiçbir sorun çıkmamış, dostlukları Oliver Hardy’ın 7 Ağustos  1957 yılında beyin kanamasından ölümüne kadar sürmüştür. Dünyayı saran ünleri ve kazançları pek çok sanatçıda olduğu gibi onları şımartmamıştır. Dünyayı güldüren bu çiftin son filmlere II.Dünya Savaını uzakdoğuda sona erdiren Hiroşima ve Nağazaki(yi atılan atom bombasını hicveden filmi olmuştur. Laurel-Hardy çiftinin bu son filminin Türkiyeye gelip gelmediğini bilmiyorum ama ben ne yazık ki; onu göremedim. Basından bu son filmlerinin de büyük beğeni kazandığını öğreniyorum.
Stan Laurel dostunun arkasından 8 yıl daha yaşayarak 1965 yılı Ağustos ayında 75 yaşında şeker komasından ölmüştür.,Beş kez evlenmiş ve ayrıldığı eşlerine büyük nafakalar ödeyerek sıkıntılı günler geçirmiştir.
Bu ünlü çiftin ölümlerinden ve beyaz perdeden çekilmelerinin ardından uzun yıllar onların filmleri gösterime girmiştir. Şimdilerde feride kısa ve uzun  metrajlı sessiz  filmleriyle  televizyon dizileri kalmıştır. Bu ünlü çiftin ünleri daha çok sinema tarihinde yer alacaktır. Toprakları bol olsun demekten başka elden bir şey gelmiyor.
 
]