Kadınlar omuz omuza sıralandıklarında aradan kimse geçemez.

                                     Linda Mcfarlane

8 Mart 1857’de daha iyi çalışma koşulları için başlattıkları grev sonrasında meydana gelen olaylar yüzünden ABD’deki bir tekstil fabrikasında 129 kadın işçi can verdi. 1910’da Danimarka’da düzenlenen Uluslar Arası Kadınlar Konferansı’nda , bu kadınların anısına 8 Mart ‘ın Dünya Kadınlar Günü olarak anılmasına karar verildi. Türkiye’de ise 8 Mart Dünya Kadınlar Günü ilk kez 1921’de kutlandı.

Bu tarihi güne kutlama değil de kadınların varlığının hatırlanması demek daha yerinde olmaz mı? Çoğunluğu cinsiyet ayrımcılığından, eşitsizlikten, toplumsal baskıdan bunalmış kadınlar için atılması gereken ne çok adım var. Ama sadece sözde  ya da kağıt üstünde kalıyor. Dünyanın çeşitli coğrafya ve kültürlerinde kadına yönelik bakış açısı değişiklikler gösterse de kim günümüzde kadınların hak ettikleri yerde olduğunu savunabilir?

Eşitlikçi ve kapsayıcı bir toplum düzeni, yasaların olması ve gerektiği gibi uygulanması ile sağlanır. Yetersiz yasalarla, kültürel önyargılarla yol almak imkansız. Hem siyasetçilere hem medyaya büyük iş düşüyor. Kadının sesi olmaları gerekenler çığlığını duymuyorlar.

Kadının ekonomik gücü çok önemli. Nüfus içindeki payları erkeklerle eşit olsa bile sosyo-ekonomik yaşama katılma oranları çok farklı. Son yıllarda işgücünde kadının adını daha çok duysak da siyasette aynı şekilde kadına yer açılmıyor. Dünyanın en büyük kayıbı kadın liderlerin azlığı ne yazık ki!

İnsan, erkek ya da kadın olsun, insan gibi yaşamalı. Günümüz kadınının, orta çağ zihniyeti geride kalmış olsa da yeterli kazanımlara sahip olduğu söylenemez.