Bütün dünya “vazgeç” dediğinde, umut fısıldar; “bir kere daha dene!”

                                          S. Redemption

Zor geçti dostlar, zor geçti. 2020, 21 zor geçti, zor geçmeye de devam ediyor. Pandemi ile başlayan karanlık günler, Rusya Ukrayna savaşı ile devam ediyor. Yürekler ağızlarda savaş haberlerini izliyoruz. Karadeniz’de sürüklenip boğaza kadar gelen mayınlar bizim kara sularımızı tehlike altında bırakıyor.

Gencecik insanlar birbirini öldürürken içimiz kan ağlıyor  ama narsisit ve egolu dünya liderleri tarih sayfalarından eksik olmuyor. Ne yazık ki bu adamlar dünya tarihinde hep yerlerini alıyorlar ve korkarım alacaklar. İnanışlara göre insanın ilk kavgası, Habil ve Kabil arasındaki kardeş kavgası. O günden bugüne dünya üzerinde savaş eksik olmamış, çıkış nedenleri farklı olsa da.

Savaş bir yana, dünya ekonomik krizlerin gölgesinde. Kıtlık artık sadece üçüncü dünya ülkeleri için değil, bizim gibi bir zamanlar tarım diyarı olan ülkeler için de söz konusu. Bizim çocukluğumuzda YERLİ MALI HAFTASI düzenlenirdi. Ülkemizin dört bir yöresinde yetişen ürünleri tanıttığımız şiirler, evden getirdiğimiz ürünlerin süslediği masalar hazırlanırdı. Şimdi o günler mazide kalmış. Yanlış politikalarla tarımda dış dünyaya bağımlı hale gelmişiz. Oynak kurlar ekonomiyi dibe çekmeye devam ediyor. Market ve pazarlarda fiyatlar el yakıyor. Benzine, mazota gelen zam soframıza kadar uzanıyor. Fakir , fakirleşiyor, orta direk çatırdıyor. Haksız kazanç sağlayan karaborsacılar çoğalıyor. Mutsuz insanlar sıralamasında birinci sıraya doğru koşar adım gidiyoruz.

Tüm olumsuzlukların en kötüsü de umudun yitirilmesi. O da kaybedilirse vay halimize. İçimizi ısıtan bahar günlerinin ülkemiz ve dünyamıza aydınlık ve huzur getirmesini dilemeye devam ediyoruz. Gelecek güzel günler için beklentilerimizi bir süre ertelesek de asla vazeçmeyelim.

Mevlana’nın dediği gibi “Umut, hiç bitmeyen bahar mevsimidir. İçine kar da yağar, fırtına da kopar ama çiçekler hep açar.”