Kış her zaman hüzünlerin bir kısmını alıp götürür. Bahar, ruhları ısıtan aydınlık ve ışıltı ile gelir. Ancak bu kez Mart ayı son yılların en karlı ve soğuk günlerini doğaya yaşatırken, Rusya Ukrayna savaşı da dünyayı karamsar bir belirsizliğe sürüklüyor.

İyi niyetli arabuluculuk çabalarına rağmen barış şu sıralar pek yakın görünmüyor. Sivillerin sığındığı sığınaklar, hastaneler ateş altında. Yetim kalanların,  canlarını kaybeden çocukların, gencecik askerlerin, dağılan ailelerin sayısı, yıkılan umutları çoğaltıyor.

Bu savaşın “nasıl olur” diyebileceğim bir yüzü de sanat ve spor dünyasındaki boykotlar. Sanatın, sporun birleştirici gücünü hiçe sayan batı dünyasından devletler, Rus sanatçıları, sporcuları kara listeye alıyorlar. Kültürel yaptırımlar sanatın ve sporun anlamına darbe vuruyor.

Sadece bununla kalmayıp Rusya’dan batıya geçmeye çalışan mültecilere koyulan engel, ırkçılık ve ikiyüzlülük değil mi? Bu olumsuz satırlara ara verip umut dağıtan bir müzik haberini eklemek istiyorum. Tekfen Filarmoni Orkestrası, Rus ve Ukraynalı sanatçılarla birlikte sahne alarak  gelirini Ukraynalı çocuklara bağışlayarak örnek bir adım atıyor.

Savaşın kara  günlerinde, baharda açan çiçekler gibi, umut veren haberler çoğalsın ki ürkütücü savaş haberleri kanıksanıp, yavaş yavaş normal hale gelmesin.

Kötülüğü iyilikle, nefreti hoşgörü ile karşılayıp intikam almak yerine merhamet etmeyi seçen erdemli yürekler gerekiyor dünyamıza. Umuyorum bu satırlar sadece dilek olarak kalmaz, gerçek olur.