Birkaç gün önce Antalya’da Dokumada ana caddede eşimle birlikte yürüyorduk. Birden karşımıza kahverengi bir cübbe giymiş, başı takkeli sakallı biriyle karşılaştık. Bir an göz göze geldik… Onun kindar bakışlarından içimin ürperdiğini hissettim; korku değildi, acıma mı şaşkınlık mı tam olarak anlatamadığım bir duygu… Birbirimizi tanımıyorduk; o zaman bu kin dolu bakışlar neyin nesiydi…

Kılık kıyafetinden bir tekke mensubu olduğu anlaşılıyordu. Bakışlarından kızgınlık mı, kin miydi anlayabilmek çok zordu. Elinde olsa belki de tekbir diye bağırarak üzerimize saldıracak bir yaratık… O zaman aklıma Işıdciler, Taliban taraftarları veya benzer görüştekiler geldi.  Acımasızca insanların kafalarını, boğazlarını kesenleri, domuz bağı ile öldürenleri düşündüm. Kendilerini Müslüman sanıyorlar ama Müslümanlığın ne olduğunu bilmeyenler… Bu insanları kimler, nasıl eğitiyorlar, uyuşturucu mu veriyorlar; bilebilmek çok zor…

Basında ve sosyal medyada yer alan dincilerin (Din adamı ayrı bir terimdir)  söyledikleri ne Islama ne de Kur’ana uymadıkları bir yana beyinlerinin nasıl yıkandıkları; ola ki ellerine fırsat geçerse neler yapacakları düşünmek insana korku veriyor.

Sosyal medyada şeyh efendi ve şıhların müritleriyle resimlerini görüyoruz. Şanlıurfa’da küçük çocukların şişlenen  görüntüleri tepki çekmişti. Ayrıca küçük yaştaki kızların gelinlik giydirilmiş resimleri, bazı yerlerde takkeli, cüppeli küçük yaştaki çocukları resmigeçit yapar gibi sokaklarda dolaştırılması… Bu konuda bir başka örneği daha vermek isterim: Konya Ereğli’de bazı dergâh ve kişilerin cahil kesimi beyinlerini nasıl yıkadıklarına tanık olmuştum. Hanım ana tabir edilen, kimin maşası olduğunu bilmediğim biri bazıların evlerinde toplanarak onlara sözüm ona dini bilgiler veriyorlardı. Neler anlattıklarını onlardan birinden öğrendiğim kadarıyla; gerçekle Müslümanlıkla yeri olmayan anlatımlardı. O toplantılara gelemeyenlere de telefonla ulaşarak şunu oku bunu oku diyerek ödev veriyorlar!  Bu arada bazı kadınlarda gıda maddeleri  satarak parasını dergaha verip sevap kazanıyorlarmış!..

İnançlı insanların duygularını sömürülmesi…

Bu dergâhlardan birisine yıllar öncesi eğitilsin diye yatılı gönderilen bir kız ancak iki hafta dayanabilmiş, sözüm ona yandım Allah diyerek kaçmıştı.

Sözcüğün tam anlamıyla cehalet…

Atatürk “Milli Mücadele sonrasında asıl savaş şimdi başlıyor; o da cehaletle savaş” demişti. Sonrada “cehalet yenilmesi gereken en büyük düşmandır” diyerek son sözü söylemiştir.

İnsanları din adına, cennet vaadiyle sömürenler bir süre sinmişler, kendi değişleriyle yer altında çalışmalarını sürdürmüşler. Demokrat Parti’nin iktidara gelişiyle birlikte gizlendikleri yerden yavaş yavaş çıkmışlar…  1980 darbesinden sonra önleri açılmış ve bugünlere gelmişler.

Antalya’da göz göze geldiğim hain ve kindar bakışlı insan bakın bana neler yazdırdı…